باز هم سلام. من هر وقت كه به صفحه ي دوم كتابهام نگاه ميكنم دلم مي گيره كه چرا دير به دنيا اومدم و هيچ وقت از وجود امام استفاده نكردم . امام مثل يك پدر مهربون براي ما ايروني ها يا بهتر بگم يك پدر مهربون براي ما مسلموناست.بعضي وقتها با خودم فكر ميكنم كه اگر در زمان شاه امام نبود چي مي شد. يا اگر امروزه امام زنده بود زندگي ما چه فرقي با العان ميكرد. من كه امام رو نديدم اما از اونايي كه امام رو ديدند خيلي تعريفشون رو شنيدم.شنيدم كه جونهاي اون دوره همه وهمه مديون امامند.چراش رو نمي دونم . اما اين رو ميدونم كه اگر امام نبود ما امروزه چيزي به اسم (استقلال،ازادي )وخيلي جيزهاي ديگه اي رو كه العان داريم رو ديگه نداشتيم.امام به مردم اون دوره وبه ما و به ايندگان فهموند كه هيچ دولتي با زور پابرجا نمي مونه.حكومت و دولتي باقي مي مونه كه در درجه ي اول مردم رو بخواد و در درجه ي دوم زورگو نباشه و در درجه ي سوم مال اندوز نباشه.من شنيدم كه امام شعر مي نوشتند اما هيچ وقت اين شعر ها رو نخوندم .خلاصه اينكه هرچي كه من از امام بگم كم گفتم