سلام. اين روزها و اين شب ها هر نوحه و هر روضه اي كه مي ريم يك يادي هم از عزيزاني بكنيم كه پارسال تو اين مجلس ها بودند و العان كنار ما نيستند. يكي از اون افرادي كه همتون مي شناسيدش (سيد جواد زاكر) بود. اما العان در كنار ما نيست و ديگه ما نمي تونيم مداحي جديدي از اون خدابيامرز داشته باشيم. خدا بيامرزتش خيلي جاش خاليه. تو رو خدا اين شبها يك يادي از مريض ها و رفتگان و دردمند ها بكنيد. اگر اين حرف كه (شايد سال بعد من يا شما نباشيم) هميشه مد نظرمون باشه بيشتر و بهتر هم ياد گذشتگانمون مي كنيم و هم از ترس اينكه شايد سال ديگه من و شما نباشيم بهتر و بيشتر از خدا طلب بخشش مي كنيم. درسته دست اقا ابوفاضل رو قطع كردند اما بايد باور كنيم كه بعد از خدا فقط اونها مي تونند به داد ما برسند. التماس دعا. خداحافظ.