شبي به گوشه ي کاشاته ات پنهانم ده به اب مکيده غسل اين دل سياهم ده
چو عبد عاصي از هر ديار رانده شده به استانه ي تو سرنهاده راهم ده
براي ديدن روي بهشت اسايت دو چشم پاک و سپس فيض يک نگاهم ده
صفاي کوي تو در مروه و صفا نبود مرا به بزم صفا راه، گاهگاهم ده
ز هجر روي تو روزم سياه گشته، حبيب بيا ز لطف نشان ان جمال ماهم ده
به هر دري که زنم حلقه، کس ندادم ره پناه خلق، کرم کن، پناهم ده
چو (هاشمي) ز گناهان خويش منفعلم ببخش جرم و امان نامه از گناهانم ده
ناله فراق شاعر سيد حسين هاشمي نژاد